انتخاب بین سوئیچ مدیریتی و غیر مدیریتی

انتخاب یک سوئیچ شبکه مناسب برای ایجاد یک زیرساخت شبکه قابل اعتماد و کارآمد، امری حیاتی و بسیار مهم است. با این حال، دانستن اینکه کدام سوئیچ برای یک شبکه خاص بهترین است، می‌تواند با وجود تمام گزینه‌های در دسترس، چالش برانگیز باشد. فاکتورهای زیر، برای در نظر گرفتن قبل از انتخاب یک سوئیچ، بسیار کمک کننده هستند:

 

سوئیچ، با وظیفه اصلی اتصال همه دستگاه‌های موجود در یک شبکه به یکدیگر، مغز شبکه به شمار می‌آید. سوئیچ‌ها به رایانه‌ها، چاپگرها، سرورها و غیره اجازه می‌دهند بدون توجه به مکانی که در ساختمان یا محوطه سازمانی قرار دارند، با یکدیگر صحبت کنند. در میان سایر ملاحظات، انتخاب سوئیچ مناسب برای یک شبکه، نیازمند در نظر گرفتن نیازهای شبکه از جمله اندازه آن، تعداد دستگاههایی که باید متصل شوند و انواع اتصالات بستگی دارد.

 

سه نوع سوئیچ اصلی وجود دارد: سوئیچ مدیریتی، غیر مدیریتی و هوشمند (هیبرید). اندازه و پیچیدگی شبکه شما و همچنین ویژگیهای مورد نظرتان تعیین می‌کند که کدام را باید انتخاب کنید.

 

سوئیچهای غیر مدیریتی عملا دارای معماری plug and play هستند. این دست از سوئیچها، برای خانه و دیگر شبکه های کوچک و اساسی، ایده آل بوده و با پیکربندی ثابت، قیمت کمتری نیز دارند. سوئیچهای غیر مدیریتی به بهترین وجه می‌توانند در شبکه‌هایی با کمتر از ده کامپیوتر و برای شرکتهایی که بخش IT اختصاصی ندارند، مورد استفاده قرار بگیرند. زمانی که اطلاعات ذخیره شده در زیرساخت یک شرکت از حساسیت کمتری برخوردار باشد، ممکن است حتی یک سوئیچ غیرمدیریتی نیز کافی باشد.

شبکه های بزرگتر و پیچیده تر اما از انواع سوئیچ مدیریتی سود می‌برند. سوئیچهای مدیریتی گرچه گرانتر هستند، اما در عوض، امنیت عالی و تعداد بیشتری از گزینه‌های پیکربندی را ارائه می‌دهند. از جمله ویژگیهای پیشرفته قابل ارائه توسط یک سوئیچ مدیریتی عبارتند از:

انواع سوئیچ هوشمند که به عنوان سوئیچهای ترکیبی نیز شناخته می‌شوند، نسخه سبکتری از مدیریت شبکه، امنیت و QoS را ارائه می‌دهند. این سوئیچها را نمی‌توان از راه دور نظارت کرد یا به آنها دسترسی داشت. سوئیچ‌های هوشمند، قابلیت عیب یابی را ارائه نمی‌دهد. این سوئیچها، اغلب در شبکه‌های ساده‌تر یا در لبه‌های شبکه‌های بزرگتر که سوئیچ‌های مدیریتی، زیرساخت اصلی آنها هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرند.